در فضیحت زمانه

ساخت وبلاگ

بسم الله


یک. در پاریس (پایتخت فرانسه که قطعاً دستش به خون خیلی از به خاک و خون کشیده شده های عراق و... آلوده است) انفجاری اتفاق می افتد و چند نفری کشته می شوند. این می شود بمب خبری دنیا و صدا و سیمای ما. خیلی زود رئیس جمهور مملکت پیام می دهد و محکوم می کند و تسلیت می گوید. در تهران هم عده ای از مردم نوع دوست (!) جلوی سفارت فرانسه شمع روشن می کنند و ختم مدرن می گیرند.

دو. چند سگ در جایی کشته می شوند (کاری به درستی یا نادرستی کار ندارم). در فضای مجازی آشوب می شود. در فضای حقیقی هم تجمع شکل می گیرد و چهره ای خاص هم در این تجمع حضور دارد: سرکار خانم ابتکار. عده ای فرا نوع دوست (!) پلاکارد دست می گیرند که «من همان سگم».

سه. بعضی خبرهای اخبار تکراری شده. آن قدر تکراری که اثرش تقریباً مثل این است که کارشناس هواشناسی در چله ی تابستان بگوید فردا پدیده ی خاصی در آسمان کشور نداریم جز گرما و گرد و غبار خوزستان (که گمانم مردمش دوست داشتند بیش تر خانم ابتکار را زیارت می کردند). بعضی خبرها تکراری شده... امشب هم اخبار از این خبرهای تکراری داشت که حتا باعث نمی شود ما یک دقیقه ناراحت شویم: مهاجمان 200 مرد و زن و کودک مسلمان میانماری را به کلبه های چوبی هدایت کردند و آن ها را زنده زنده سوزاندند.

پ.ن. می گویند حقوق بشر (در همان معنای اصیل غربی و اومانیستی اش) یعنی حقوقی که تعلق به نوع انسان دارد فارغ از هر قیدی مثل نژاد و دین و جنسیت و... . تو می مانی که مگر این تعریف شامل اهل میانمار و یمن و افغانستان و عراق نمی شود! و اگر هم نمی شود، آیا این حاشیه نشین های جهان متمدن ما، اندازه ی چند سگ هم ارزش ندارند؟ تف بر این نوع دوستی و فرا نوع دوستی کثیف.

سه تصویر از یک روز...
ما را در سایت سه تصویر از یک روز دنبال می کنید

برچسب : فضیحت,زمانه, نویسنده : 3asiabc بازدید : 201 تاريخ : سه شنبه 14 شهريور 1396 ساعت: 2:06