امام حسین اشک می خواهد یا لبیک؟

بسم الله

گاهی [به عزاداری‌ها اشکالات ناصحیحی صورت می‌گیرد.] از جمله آنها این است که: «امام حسین(ع) بیش از اینکه تشنه اشک باشد تشنه لبیک بود.
درست است که امام حسین(ع) می‌خواست لبیک‌گو بسازد، اما لبیک‌گویش را خودش تربیت می‌کند. تا اشک نریزیم و زنده نشویم، این تربیت حاصل نمی‌شود. باید دورانی بگذرد و عالم با اشک، به حیات طیبه برسد که پس از آن است که می‌تواند ندای امام حسین(ع) را بشوند؛ زیرا هر گوشی صدای امام حسین(ع) را نمی‌شنود؛ قرآن کریم می‌فرماید: «وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ». پس آنان که در قبرهایشان زندگی می‌کنند - که محیط ولایت جور قبر است - نمی‌توانند دعوت امام حسین(ع) را بشوند.
انسان‌ها باید ابتدا زنده شوند، بعد دعوت را بشنوند و لبیک بگویند. امام حسین(ع) ابتدا انسان‌ها را زنده می‌کنند، سپس به مرحله لبیک می‌رسانند. بله، امام حسین(ع) تشنه لبیک است، اما کسانی لبیک می‌گویند که دوران حزن را با امام حسین(ع) طی کنند و تا طی نکنند به امام لبیک نمی‌گویند.

استاد سیدمحمدمهدی میرباقری. (کانال تلگرام استاد: ostadmirbaqeri)