بسم الله
امروز بیا و سر به سجاده گذار
چون ابر ـ به یاد روز باران ـ تو ببار
ما منتظر هواشناسان هستیم
ای دشت! خودت نماز باران بگزار...
به یاد قدیمی هایی که مثل ما اسیر بت علم مدرن نبودند... و وقتی می دیدند خشک سالی جدی ست، برخلاف ما که چشم مان به پیش بینی این سازمان و آن سایت است، راه می افتادند و نماز باران را با آدابش می خواندند... و آن قدر مطمئن بودند که با خودشان چتر هم می بردند...
پ.ن. عنوان مطلب، بریده ای است از شعری از نیما یوشیج:
قاصد روزان ابری
داروک!
کی می رسد باران؟
برچسب : نویسنده : 3asiabc بازدید : 186