مرگ بر "زنده باد من"

بسم الله

خدا قوت به همه ی کسانی که دیروز برای این که در گوشی شان، عکسی از آتش سوزی پلاسکو داشته باشند و آن را با افتخار بگذارند عکس پروفایل شبکه های اجتماعی شان، نگذاشتند ماشین های امدادی به راحتی به محل حادثه برسند... و بعد هم احتمالا بساط #من-آتش-نشانم راه می اندازند!

پ.ن یک. واقعا این تب سلفی گرفتن، جای یک تحلیل عمیق دارد... مدت ها قبل مطلبی بسیار خواندنی خواندم از آقای یامین پور در این مورد؛ اگر پیدایش کردید بخوانید حتما. وقتی "من" مهم شود، خیلی چیزها از اهمیت می افتند... آن قدر که اشکال ندارد برای عکس گرفتن "من"، پدر یک دختر سه ساله زنده زند بسوزد! آن قدر که حتا فرد به این دوگانه "فکر" هم نمی کند... و گویی تنها کاری که باید بکند این است که عکس خود را در این حادثه ثبت کند؛ همین.

پ.ن دو. چه تلخ بود و هست حال رفقایی که دارند آوارها را می شکافند تا ببینند چه از رفقایشان باقی مانده؛ چه تلخ است حال همسران و فرزندان و پدر و مادرهای آتش نشان های گرفتار؛ و چه خوب است فیش حقوقی این "مرد" ها منشتر شود...