فرزند نآوری. یک

ساخت وبلاگ

سم الله

مقدمه

چند سال است که زیاد این سخن را شنیده ایم که وضعیت فرزند آوری در ایران، مناسب نیست و اگر این روند نامبارک باقی بماند و یا حتا بهتر شود، اما کم، آینده ی ایران آینده ای پیر خواهد بود که این، خود مفاسدی فراوان به همراه دارد.
افزایش جمعیت موافقان و مخالفانی دارد. فکر می کنم هم برخی موافقت ها سیاسی است و هم برخی مخالفت ها؛ و این از ارزش شان می کاهد... من این جا شاید نه به دنبال موافقت با این کار باشم و نه مخالفت (بحث کارشناسانه در این موضوع خاص را باید به افرادی سپرد که در آن تخصص دارند)... بلکه می خواهم نگاهی انتقادی به تعارضات رفتاری مسئولان داشته باشم که متأسفانه نه فقط در این مبحث، بلکه در موارد مختلفی وجود دارد.
اگر خدا بخواهد سعی می کنم در چند مطلب سلسله وار، به این بحث بپردازم.

پ.ن یک. اصلاً بعید نمی دانم که این نوشته ها (اگر نوشته شوند!) حتا باعث به دنیا آمدن یک نوزاد بیش تر در این خاک نشود. آن چه دنبالش هستم، منتقل کردن یک نگاه منتقدانه است به چند نفری که شاید این ها را بخوانند. انتقاد از نبودن یک نگاه ـ به اصطلاح ـ سیستمی در بسیاری از تصمیم گیران مملکت.
پ.ن دو. هرچند نوشتم که تعارضات رفتاری مسئولین در زمینه های دیگری هم قابل دیدن است، اما خود این موضوع هم با توجه به ابعادی که به یاری خدا به آن خواهم پرداخت، برایم موضوعیت دارد.
پ.ن سه. در مطلب بعد، ان شاء الله به تفاوت عمل به یک کار با اقامه ی آن خواهم پرداخت که آن هم به نحوی جنبه ی مقدمیت دارد.

پ.ن چهار. ان شاء الله از نظرات بزرگواران بهره خواهم برد؛ اما امیدوارم از حالا این بحث مطرح نشود که با این وضع اقتصاد و اشتغال و... چه جای دعوت به تولید نسل است! احتمالاً این نقد و پرسش ها اگر هم در بحث بنده جایی داشته باشد، زمانش حالا نیست.

سه تصویر از یک روز...
ما را در سایت سه تصویر از یک روز دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 3asiabc بازدید : 222 تاريخ : شنبه 27 خرداد 1396 ساعت: 2:09