فتح خون. دو

بسم الله

اگر کشاکش ابتلائات است که مرد می‌سازد، پس یاران، دل از سامان بر کَنیم و روی به راه نهیم. بگذار عبدالله ابن عمر ما را از عاقبت کار بترساند. اگر رسم مردانگی سر باختن است ما نیز چون سیدالشهداء او را پاسخ خواهیم گفت که : «ای پدر عبدالرحمن، آیا ندانسته‌ای که از نشانه‌های حقارت دنیا در نزد حق این است که سر مبارک یحیی ابن زکریا را برای زنی روسپی از قوم بنی‌اسرائیل پیش‌کش برند؟... »
آه یاران! اگر در این دنیای وارونه، رسم مردانگی این است که سر بریده‌ی مردان را در تشت طلا نهند و به روسپیان هدیه کنند... بگذار این‌چنین باشد. این دنیا و این سر ما!

کتاب فتح خون، شهید آوینی، نشر واحه، ص ۲۵ و ۲۶.

پ.ن. رسم دنیا هنوز هم همان است. هنوز هم خون قاسم سلیمانی و هم‌لباس‌هایش را به پای اراذل دنیا می‌ریزند... هنوز هم افرادی که در دنیا جز خود و هوای خود را نمی‌بینند، خرده‌گیران به افرادی هستند که در راه دفاع از دین، کفن سبزشان را به اختیار بر تن کرده‌اند... خدا این دنیا را به چشم حقارت می‌بیند!