شما را در غم خود شریک نمی دانیم

بسم الله

بعضی برج عاج نشین ها وقتی برای مردمی کوخ نشین اتفاقی می افتد، مثلاً همین ماجرای غم انگیز معدن، از مردم می خواهند باور کنند که که در غم شان شریک هستند؛ با شگردهایی که بلدند و نیازی به گفتن ندارد.
انگار این ها نمی دانند یا خودشان را به نادانی زده اند که غم مردم تنها در زمان مرگ شان نیست... شمایی که آن بالا مسابقه ی دزدی و اشرافیت راه انداخته اید بعید است غم مرد هایی را بفهمید که شرمنده ی پسربچه شان هستند که بعد از چند سال نتوانسته اند برایش یک دوچرخه ـ حتا دست دوم ـ بخرند...
اگر مردانگی ای در وجود تان هست، در این دست غم های بیچارگانی که به بلای شما مبتلا شده اند هم شریک شوید.

پ.ن. البته مستضعف ها، مستکبران را در غم فقر و نداری خود شریک می دانند؛ خیلی زیاد. شراکتی شبیه نقش علت در معلول...