دولت خیالی

بسم الله

روزی روزگاری در سرزمینی رئیس ­جمهوری بود که نه روزی که دنبال رأی­ گرفتن از مردم بود با جمله ­هایی مثل «آب و صابون بیاوریم؟» دست و جیغ و هورای خلق ­الله حامی ­اش را در می­ آورد و نه بعد از رأی­ گرفتن، برخی نظرات مخالف را برخاسته از «بی­ سوادی» و «ترسویی ذاتی» می­ دانست و نه گویندگان آن­ ها را حواله به جهنم می ­داد. بگذریم.

این رئیس­ جمهور، بیش از آن ­که احساساتی شود و احساساتی کند، منطقی حرف می ­زد و سعی می­ کرد سطح منطق و تحلیل مردمش را بالا ببرد. مثلاً زمانی با مشورت و کارِ کارشناسی و تبادل ­نظر با نمایندگان مجلس به نتیجه رسید باید قیمت بنزین را بالا ببرد تا هم کمی جلوی قاچاق را بگیرد و هم فاصله ­ی طبقاتی را کم کند و هم مانع نیازمندی به واردات شود. آقای رئیس ­جمهور، که هی دم از حرف مردم نمی ­زد ولی واقعاً آن را مهم می ­دانست، خودش و وزرای نفت و انرژی و صمت و اقتصادش، و هم دو ـ سه نفر از مشاورینش یک ماه قبل از اجرای طرح راه افتادند و هفته ­ای به دو دانشگاه مهم کشورشان رفتند و طرحشان را توضیح دادند و کرسی آزاداندیشی مانندی راه انداختند تا حرف دانشجوها و اساتید را بشنوند و آنها هم حرف دولتی ­ها را بشنوند. طبیعی بود که وقتی تصمیم دولت ناشی از کارشناسی بود، با توضیحات دقیق رئیس و وزرا، خیلی از ابهامات و اشکالات اساتید و دانشجوها حل شد و البته برخی حرفهای دانشگاهی­ ها هم به دقیق­ تر شدن طرح دولت کمک کرد. رسانه ­ها هم اخبار این نشست ­ها را پوشش می­ دادند و مردم کف جامعه نیز هم اصل قضیه را فهمیدند و هم محاسن و معایب کار را. برخی موافق بودند و برخی مخالف؛ اما دیگر روز اجرای طرح شوکه نشدند!

دولت قول داده بود که پول حاصل از گرانی بنزین، مستقیماً به جیب مردم بر می ­گردد. یکی از نگرانی ­­های مردم این بود که این اتفاق نیفتد... دولت یک سایت اینترنتی راه انداخت که در آن به صورت لحظه­ ای، آمار مبلغ فروش بنزین در سراسر کشور ارائه می ­شد و محل هزینه ­ی آن­ ها هم دقیقاً روشن بود. هنوز عده­ ای شک داشتند؛ اما درصد بالایی از مردم اعتماد نسبی پیدا کردند...

دولت هم در کنار گران کردن و سهمیه­ بندی بنزین، با کمک نیروهای امنیتی و نظامی و قضایی، پدر قاچاقچی­ های سوخت را سوزاند و با سود به دست­ آمده، شروع به ساخت چند پالایشگاه جدید کرد تا هم عده­ ی زیادب مشغول به کار شوند و هم صادرات قانونی بنزین بالا برود.

و این چنین مردم آن کشور سال­های سال با خوبی و خوشی در کنار هم زندگی کردند!