مبارزه با بدعت یا اصرار بر باطل نکردن آرا؟

بسم الله

سلام. ببخشید که طولانی شد. احتمالا ارزش دارد 5 دقیقه وقت صرفش شود.

یک. روزهای بعد از انتخابات 88، غائله فقط چیزی نبود که ما می دیدیم؛ یعنی آشوب های خیابانی. این آشوب ها قسمتی از کار (و احتمالاً طراحی) بود. قسمت دیگر کار داشت در بالاترین سطح نظام پیگیری می شد: درخواست ابطال انتخابات در جلسه با حضرت آقا توسط نمایندگان نامزدها. بعد از چند سال گزارشی از آن جلسه بیرون آمد. شاید جمله ی کلیدی جلسه که می توان مذاکرات آن روز را به قبل و بعد از آن جمله تقسیم کرد این جمله ی قاطع آقا بود که انتخابات را ابطال نمی کنم...

دو. سال 92 حمید رسایی در مجلس نطقی کرد و به روحانی یادآوری کرد که تو نباید از سران فتنه برای پیروزی ات تشکر کنی. تشکر تو باید از شهدایی باشد که در برابر فتنه گری ها ایستادند تا رأی مردم نتیجه را مشخص کند؛ نه اردوکشی های خیابانی.

سه. آن چه سال 88 داشت دنبال می شد بدعتی بود که می خواست رئیس جمهور را نه با رأی مردم، بلکه با فشار از پایین و چانه زنی از بالا تعیین کند. رهبری هم محکم در برابر این بدعت ایستادند و البته شخص ایشان و نظام و کشور هم هزینه ی این مقاومت را دادند؛ هزینه ای که ارزش داشت داده شود تا این بدعت، به نتیجه نرسد؛ و مهم تر این که این بدعت نهادینه نشود...

چهار. از تأکیدات آقا در سال 88 این بود که اگر اعتراضی هست از مسیر قانونی اش پیگیری شود. اما معترضین آن سال راه دیگری را دنبال کردند؛ شاید چون می دانستند سندی ندارند که از طریق قانون به خواسته شان برسند.

پنج. من فکر می کنم ـ و اطمینان دارم ـ که مقاومت آقا در سال 88 ربطی به این نامزد و آن نامزد نداشت. بحث بر سر بدعت گذاری و قانون شکنی بود. اگر از طریق قانون ثابت شده بود که انتخابات (یا درصدی از آرا) باید باطل شود، قضیه طور دیگری پیش می رفت. پس این نیست که ابطال همه یا بخشی از آرا یک تابو باشد که نشود سمتش رفت. بحث چیزی دیگری است... قانون و صیانت از رأی مردم.

شش. اگر محور رفتار نظام در سال 88 را قانون و صیانت از رأی مردم بدانیم (و نه اصرار بر نفس باطل نکردن آرا)، تکلیف حالا هم مشخص است. نامزدی برخلاف سال 88، از راه قانون به تخلفات اعتراض کرده. و توقع ما از نظام باید دوباره رعایت قانون و صیانت از آرای مردم ـ حتا آرایی که نگذاشتند در صندوق ریخته شود ـ باشد که ان شاء الله همین طور خواهد بود.

هفت. اگر تعیین نتیجه ی انتخابات با اردوکشی خیابانی یک بدعت بود، تغییر نتیجه ی انتخابات با تخلف های سازمان دهی شده هم یک بدعت خطرناک دیگر است. و اگر هزینه دادن نظام در سال 88 برای مقابله با آن بدعت ارزشمند و عاقلانه بود، نمی توان به راحتی گفت هزینه دادن برای مقابله با دیگر بدعت ها خلاف مصلحت است؛ و الا باید منتظر تکرار این بدعت بود...

هشت. ما به قانون احترام می گذاریم و به امانت داری و حکمت رهبری ایمان داریم. یک اخطار ایشان مبنی بر این که شاید برخی بخواهند تخلف کنند عملی شد؛ اخطاری دیگر مانده که اگر کسی بخواهد امنیت را به هم بزند سیلی خواهد خورد. خدا کند کار به این جا نکشد؛ اما برای مقابله با بدعت، گاهی نیاز است...

پ.ن. من هیچ قضاوتی در مورد این که تخلف ها در این دوره چه قدر بوده و چه تأثیری داشته ندارم. بحث بالا یک بحث کلی و کبروی بود؛ نمی دانم انتخابات امسال مصداق آن هست یا خیر. باید منتظر بود...